پرورش اندام

رشته کوه قراقوروم یا قره قوروم در مرز بین چین، پاکستان و هند واقع شده است. این رشته کوه امتداد شمالی-جنوبی دارد و در منطقه خودمختار سین‌کیانگ چین، منطقه گلگت-بلتستان پاکستان و منطقه لداخ هند قرار گرفته است. محدوده رشته کوه قراقوروم: شمال: به رشته کوه پامیر در تاجیکستان و قرقیزستان متصل می‌شود. جنوب: به رشته کوه هیمالیا در هند متصل می‌شود. غرب: به دره هونزا در پاکستان متصل می‌شود. شرق: به صحرای تکله‌مکان در چین متصل می‌شود. مساحت مساحت دقیق رشته کوه قراقوروم به دلیل تعریف‌های مختلف از مرزهای آن، به طور قطعی مشخص نیست. با این حال، تخمین‌ها نشان می‌دهد که مساحت این رشته کوه بین 150,000 تا 200,000 کیلومتر مربع است. عوامل مؤثر بر مساحت: محدوده رشته کوه: قراقوروم در مناطق کوهستانی مرتفع واقع شده و مرزهای آن به طور واضح مشخص نیست. وجود یخچال‌های طبیعی: یخچال‌های طبیعی بخش قابل توجهی از مساحت قراقوروم را تشکیل می‌دهند و مساحت آنها دائماً در حال تغییر است. تقسیم‌بندی مساحت: بخش شمالی: در منطقه خودمختار سین‌کیانگ چین واقع شده و حدود 50,000 کیلومتر مربع مساحت دارد. بخش غربی: در منطقه گلگت-بلتستان پاکستان واقع شده و حدود 70,000 کیلومتر مربع مساحت دارد. بخش جنوبی: در منطقه لداخ هند واقع شده و حدود 30,000 کیلومتر مربع مساحت دارد. اهمیت مساحت: مساحت زیاد قراقوروم نشان‌دهنده اهمیت این رشته کوه به عنوان یک منطقه کوهستانی وسیع و مرتفع است. این مساحت گسترده تنوع زیستی غنی و منابع طبیعی فراوان را در خود جای داده است. نام قره قوروم یا قراقوروم به چه معناست؟ معنای نام قراقوروم به طور دقیق مشخص نیست و نظرات مختلفی در این باره وجو, ...ادامه مطلب

کشور پاکستان به حدی کوه های زیبا و شگفت انگیز دارد که می توان در مورد آنها چندین کتاب نوشت و با اینکه بیشتر مردم نانگاپاربات و کی2 را می شناسند زیباپسندان به دنبال گوشه های بکرتر این منطقه هستند. اولی بیاهو با ظاهری سرسخت و البته باب دل دیواره نوردان یکی از قلل چالشی در این کشور محسوب می شود. اولی بیاهو کوهی در نزدیکی منطقه گیلگیت-بالستان است که دارای دو قله می باشد. قله اصلی این کوه با ارتفاع 6417 متر و قله دیگر که به برج اولی بیاهو شهرت دارد نیز 6109 متر ارتفاع دارند. بر اساس آخرین اطلاعات قله اصلی این توده کوهستان تا به امروز صعود نشده است. اولین صعود برج اولی بیاهو در سال 1979 با رویکرد آلپی از طریق مسیر مستقیم جبهه شرقی توسط تیمی به سرپرستی جان راسکلی با موفقیت انجام گرفت. در سه جولای 1979 چهار کوهنورد امریکایی با موفقیت به قله رسیدند. جان راسکلی بعدا در کتاب خود با عنوان داستان های روی دیواره که در سال 1993 منتشر گردید فصلی به صعود این برج اختصاص داده است. صعودهای ثبت شده 1979 جبهه شرقی اولی بیاهو از طریق یک مسیر چالش برانگیز با درجه سختی VII F8 A4 و 38 طول صعود شد. این صعود از 24 ژوئن تا 5 ژوئیه انجام گرفت و تیم کوهنوردان از جان راسکلی، کیم اشمیتز، ران کونوک و بیل فارست تشکیل میشد. 1988 صعود دیگری از برج اولی بیاهو از طریق مسیر پیلون سود حاصل شد که شامل صعود با درجه سختی 6b و A3 با طی مسافت 800 متر بود. این صعود از 19 تا 21 ژوئن 1988 رخ داد. تیم متشکل از مائوریتزیو جوردانی، روبرتو مانفرینی، مائوریتزیو ونزو، کرت والده بودند. 2006 در سال 2006، گابو سماریک و جوزف کوپولد از اسلواکی در تاریخ 23 تا 25 ژوئیه از طریق مسیر دراستیسیما با درجه سخت, ...ادامه مطلب

دیران در رشته کوه راکاپوشی-هاراموش در غرب قراقورام واقع شده است. دیران که از دره هونزا مشاهده می شود، هرم نسبتا کم شیبی است و به عنوان دومین قله 7000 متری آسان در قراقورام بعد از اسپانتیک در نظر گرفته می شود، اگرچه بهمن های آن شهرت دارد. این کوه از بزرگراه قراقوروم از دره هونزا بالا می رود و همین موضوع، دسترسی آسان به کوه را فراهم می کند. اولین تلاش برای دیران از سمت هونزا، از سمت شمال و یال غربی بود و طی اولین تلاش ها دو کوهنورد در بالای کوه ناپدید شدند. دو اکسپدیشن دیگر قبل از اینکه کوه توسط اتریشی ها به نام های راینر گوشل، رودولف پیشینگر و هانس شل در سال 1968 برای اولین بار از مسیر شمالی صعود شود، شکست خوردند. از آن زمان این مسیر توسط تعدادی اکسپدیشن صعود شده است، تیم های بیشتری شکست خورده اند و تعداد زیادی از کوهنوردان جان خود را از دست داده اند. اولین صعود دیران پیک به سبک آلپی توسط داگ اسکات در سال 1985 انجام شد. صعود آلپی و سبکبار دیگر دیران پیک نیز به سال 1989 باز می گردد. دیران در سال 1993 از طریق یال شمال شرقی و در سال 1996 از طریق جبهه جنوبی صعود شده است. محل قرارگیری قله دیران یا میناپین به ارتفاع 7266 متر در انتهای غربی قراقوروم در همسایگی قلل مالوبیتینگ (7453 متر) و راکاپوشی (7788 متر) واقع شده است و رودخانه هونزا، 6000 متر پایین تر از قله آن جریان دارد. در امتداد این رودخانه است که می توان به روستای میناپین رسید و از روستا تا بیس کمپ نیز تنها یک روز فاصله می باشد. کروکی مسیر در اولین صعود سال 1968 اولین تلاش برای صعود دیران پیک توسط یک اکسپدیشن آلمانی-اتریشی در سال 1954 به سرپرستی ماتیاس ربیچ انجام شد و آنها سعی کردند از جبهه شمال غربی ک, ...ادامه مطلب