پرورش اندام

قله ماناسلو در سال 2021 با یک شوک مواجه شد که بازی را تغییر داد. در آن سال مینگما جی به تیغه اصلی قله ماناسلو صعود کرد که برای سالها کوهنورد در زیر آن متوقف می شدند و همین موضوع باعث شد حواس ها به این بخش معطوف شود. سپس مشخص شد که اولین صعود به قله حقیقی ماناسلو در 40 سال پیش توسط تیم مشترک ایران و ژاپن در پاییز 1355 به انجام رسیده بود. در زمانی که خبری از صعودهای تجاری نبود یک تیم مشترک از کوهنوردان کلاسیک به قله اصلی ماناسلو رسیده بودند و این اولین گام یک ایرانی روی یک قله 8000 متری بود که کماکان یکی از باکیفیت ترین صعودهای ایرانیان به قلل 8000 متری نیز محسوب می شود. در تصویر بالا آخرین جای ردپا نشان دهنده موقعیت قله قبل از سال 2021 و نقطه پایان خط قرمز نشان دهنده قله حقیقی است که در سال 1355 توسط کوهنوردان ایران و ژاپن صعود شد. ایران و ژاپن در تابستان سال 1352 جان کاگه یاما از کوه نوردان ژاپنی در دیواره علم کوه دچار سانحه گردید و اقدامات به موقع و سریع مسئولین پناهگاه و کوه نوردان ایرانی حاضر در منطقه و انتقال وی به محل مناسب و اعزام هلی کوپتر نظامی از سوی فدراسیون کوه نوردی کشور و حمل وی به بیمارستان نیروی هوایی در تهران ، موجبات نجات وی که دچار شکستگی از ناحیه سر و خون ریزی شدید شده بود را فراهم و پس از معالجات لازم نامبرده با سلامت کامل به ژاپن برگشت. اقدامات سریع ، موثر و مفید فوق الذکر موجب رضایت ، خرسندی و تقدیر مسئولین کمیته کوه نوردی ژاپن از مسئولین ایرانی و در نهایت صعود مشترک کوه نوردان ایرانی و ژاپنی به هیمالیا را فراهم نمود و به منظور آشنایی کوه نوردان ژاپنی و ایرانی و آمادگی آنها برای صعود مشترک اقدامات زیر به عمل آمد : در نیمه اول اسفند سال, ...ادامه مطلب

آخرین بازمانده اولین تیمی که به قله اورست صعود کرد، ابراز تاسف کرد که چگونه مرتفع ترین قله جهان کثیف و شلوغ شده است. کانچا شرپا، 91 ساله، تنها عضو بازمانده تیم 35 نفره شرپای 1953 بریتانیایی است که به کوهنورد نیوزلندی سر ادموند هیلاری و شرپایش تنزینگ نورگی کمک کردند تا قله اورست را برای اولین بار صعود کنند. از آن زمان تاکنون هزاران نفر به قله کوه را صعود کرده اند و مقامات نپال رکورد تعداد مجوز – 478 – را برای فصل صعود در سال گذشته صادر کرده اند. آقای کانچا از کوهنوردان و برگزارکنندگان تور خواست تا تعداد مجوزهای داده شده را کاهش دهند و از قله کوهی که مردمش خدای خود می دانند محافظت کنند. او به آسوشیتدپرس گفت: «بهتر است که تعداد کوهنوردان در کوه کاهش یابند. در حال حاضر همیشه جمعیت زیادی از کوهنوردان به همراه تعداد زیادی از شرپاها در فصل صعود عازم اورست می شوند» زمانی که اورست برای اولین بار در 29 مه 1953 صعود شد، کانچا تنها 19 سال داشت، زمانی که لباس و تجهیزات کوهنوردی مورد استفاده هیچ شباهتی به امروز نداشت و تیم اعزامی حتی رادیو برای برقراری ارتباط در زمان کوهنوردی نداشتند. امروزه کوهنوردان مجموعه ای از تجهیزات تخصصی را حمل می کنند که برخی از آنها در کنار زباله های انسانی تولید شده توسط خود کوهنوردان در کوه باقی مانده است. ازدحام جمعیت در قله اورست از نظر زیست محیطی نگرانی کارشناسان کوهنوردی را برانگیخته است و آنها اعتقاد دارند این شلوغی تعادل منطقه را به هم می زند. در تلاش برای پاکسازی زباله های به جا مانده توسط کوهنوردان، مقررات جدید برای کوهنوردان اجباری شده است که پس از صعود به بلندترین کوه جهان، فضولات خود را در کیسه هایی به کمپ اصلی, ...ادامه مطلب

اولین صعود کوهها به معنای افتخار و واقعا اولین صعود به کی2 گل سرسبد است اما اگر این افتخار برابر با از فدا کردن انسانیت باشد چه؟ داستان اولین صعود کی2 دو جنبه در پی دارد. جنبه روشن و کوهنوردی و جنبه تاریک که همواره آنرا تحت الشعاع قرار داد. در سال 1954 دو کوهنورد از تیم ایتالیا به نام های لینو لاسیدلی و آشیل کامپاینونی به سرپرستی آردیتو دسیو توانستند برای اولین بار به سخت ترین 8000 متری دست یابند. اما این صعود پیچیده تر از اینها بود. زمینه کی2 برای اولین بار در سال 1856 توسط بررسی مثلثاتی بزرگ در کشمیر مشاهده شد و در سال 1861 هم گادوین آستین به یخچال بالترو رسید و توانست دید کاملی از کی2 مشاهده کند. این از شناسایی.. اما اولین تلاش جدی برای بالا رفتن از کی2 در سال 1902 توسط گروهی از کوهنوردان انجام گرفت. آنها به بررسی شمال و جنوب کوه پرداختند و قبل از عقب نشینی، پیشرفت نسبتا خوبی هم روی خط الراس شمال شرقی انجام دادند. از آن زمان به بعد بود که کی2 به عنوان کوهی سختتر از اورست شهرت یافت. هر مسیری برای رسیدن به قله سخت بود و انگار هیچ راهی به بالا وجود نداشت. از طرف دیگر منطقه قراقوروم از هیمالیا وسیع تر است و بنابراین برف و یخ بیشتری نیز در آنجا محبوس می شود. اکسپدیشن ۱۹۳۹ در قله کی۲ دومین تلاش ناموفق امریکایی ها در این کوه بود. در این برنامه فریتز ویسنر، سرپرست تیم و پاسانگ داوا لاما از طریق مسییر آبروزی به ۲۴۰ متری قله رسیدند. در بازگشت یکی ازاعضای تیم به نام دادلی ولف، پس از فرود همنوردانش در بالای کوه سرگردان ماند. سه تلاش برای امداد وی صورت گرفت که موفقیت آمیز نبود. دو روز بعد شرپاها دوباره سعی کردند او را نجات دهند، اما دیگر هرگز, ...ادامه مطلب

داستان اولین صعود به اورست یکی از جالبترین رخدادهای کوهنوردی و تاریخ اکتشافات جهان است که دریچه ای به دنیایی جدید باز کرد. اما این نتیجه یک تلاش نبود بلکه سالها زمان، فداکاری و تلاش لازم بود تا کوهنوردان به بالای قطب سوم کره زمین برسند. در حقیقت صعود سال 1953 به اورست نهمین اکسپدیشن کوهنوردی بود که بریتانیا برای صعود اورست انجام داد که در نتیجه آن ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی توانستند در تاریخ 29 مه 1953 به قله دست یابند. تیم آنها توسط سرهنگ جان هانت رهبری می شد. خبر موفقیت اکسپدیشن نیز در صبح روز تاجگذاری ملکه الیزابت دوم در 2 ژوئن منتشر گردید. از کجا آغاز شد؟ بذر داستان اولین صعود اورست در تاریخ 1847 کاشته شد و بیش از یکصد سال طول کشید تا به ثمر نشیند. در سال 1847 بود که بررسی جغرافیایی بزرگ هند، هیمالیای شرقی را مورد توجه قرار داد. در آن سال ابتدا یک قله دور دست در فاصله 200 کیلومتری شناسایی شد که توسط بریتانیایی ها قله XV نامگذاری شد. پنج سال پس از آن رادناث سیکدار ریاضی دان، مشخص کرد که این کوه مرتفع ترین قله جهان است و به افتخار نقشه بردار قبلی هند با عنوان اورست نامگذاری گردید. نقشه بردار و کوهنورد هنری مورشد (سمت چپ) و همکارش گوجار سینگ (ایستاده، وسط) در حال کار در اکسپدیشن شناسایی کوه اورست در سال 1921، همراه با کارکنان محلی. (تصویر از گتی ) در همان زمان هم بود که ورزش کوهنوردی، دوران طلایی خود در آلپ را سپری می کردند و قلل مرتفع این رشته کوه ها یکی یکی فتح می شدند. البته شانس صعود به اورست برای سالها وجود نداشت چرا که این کوه در منطقه ممنوعه بین تبت و نپال قرار گرفته است. پس از آن بود که در پی اکسپدیشن یانگهازبند در سالهای 1903-1904 درهای تبت باز شد, ...ادامه مطلب

اولین زنان صعود کننده اورست، یکی الهام بخش، یکی در معرض فراموش شدن و یکی ناپدید شده. این عکس لحظه ای را ثبت کرده است که دیگر هیچگاه فرا نخواهد رسید. سه زن اول صعود کننده اورست، در کنار همدیگر لبخند می زنند. هیچ کدام از آنها دیگر در جهان نیستند! این عکس توسط ایزابل آگرستی، یک کوهنورد زن فرانسوی در آگوست 1979در شامونی گرفته شد. در آن تابستان توسط هنری آگرستی از مدرسه انسا دوره ای برگزار شد که در آن جنکو تابئی از ژاپن، فانتوگ از تبت و وندا روتکویچ از لهستان دعوت شده بودند. زنان مدعو برای سه شب پشت سر هم سخنرانی داشتند. اولین صعود کننده تابئی، یک معلم پیانو و بعدا نویسنده و همچنین متخصص حفاظت از محیط زیست، اولین زنی بود که توانست در 17 می 1975 اورست را صعود کند. او در ژاپن فقیر پس از جنگ جهانی دوم متولد شد و مانند بسیاری از همنسلان خود کوچک و ضعیف بود. اما این ضعف تا همیشه با او نبود. همانطور که ژاپن هم برای همیشه فقیر نماند. جنکو در زمان صعود اورست 35 ساله بود و یک کودک سه ساله نیز داشت که همسرش از وی مراقبت می کرد. او همچنین بر اساس وبسایتش 13 قله بالای 7000 متر دیگر را صعود کرد و توانست به 60 الی 70 قله به عنوان بلندترین قلل کشورهای مختلف صعود کند. او به همین اندازه نیز درگیر حفاظت از محیط زیست بود و در پروژه های مختلف پاکسازی کوهستان شرکت نمود. او همچنین باید در برابر افکار عمومی دوران خود شجاعت نشان می داد: این که مادران باید در خانه بمانند و از خانواده خود مراقبت کنند و زنان از نظر جسمی قادر به صعود در ارتفاع نیستند. جانکو تابئی در سال 2016 به دلیل سرطان و در 77 سالگی درگذشت. تقریبا ناشناخته گرچه ممکن بود به غیر از این باشد. اما کمتر کوهنوردی , ...ادامه مطلب

ژان مارک بووین اسکی‌باز اکستریم، هنگ گلایدر ، خلبان پاراگلایدر، غارشناس کوهنورد، بیس جامپر، فیلم‌ساز و نویسنده فرانسوی بود. او در طول زندگی خود چندین رکورد قابل توجه به دست آورده است. برخی از آنها رکوردهای ارتفاع برای پرواز با هواپیما و پاراگلایدر، شکستن رکورد برای شیرجه زیر یخبندان، اولین صعود و فرود اسکی در آلپ و مهمتر از همه، اولین پاراگلایدر از بلندترین کوه جهان، قله اورست است. ژان، در مجموع، پیشگام بزرگی در ورزش های ماجراجویی بود و زندگی پرشوری را پشت سر گذاشت. متأسفانه عشق او به ماجراجویی نیز به مرگ او تبدیل شد. زندگی او پس از تلاش برای بیس جامپ از بلندترین آبشار جهان، آنجل فالز در ونزوئلا، به پایان رسید. چیزهای جالب زیادی در مورد ژان مارک بووین وجود دارد. حتما تا آخر این مقاله را بخوانید تا بیشتر با ژان بووین آشنا شوید. اوایل زندگی ژان مارک بووین بووین در سال 1951 در یک خانواده فرانسوی در دیژون به دنیا آمد. او تحصیلات متوسطه خود را در دیژون، بلفور و تورنوس به پایان رساند. در سال 1971، بووین لیسانس فنی خود را به پایان رساند. ژان درست پس از آن در سال های 1972 و 1973 در رشته ساخت مکانیک در سنس تحصیل کرد و در کارخانه پژو در دیژون شروع به کار نمود. در همین دوران بود که او به عشق خود به کوه پی برد. وی حدود 14 سالگی از صخره های کورمو بالا رفت. در کنار این، او در کوه های جورا نیز اسکی کرد. در اولین سال تحصیلی خود در سنس بود که در اسکی مهارت پیدا کرد. بووین همچنین L’Ecole Nationale de Ski et d’Alpinisme de Chamonix (دیپلم راهنمای اسکی) خود را در سال 1973 به دست آورد. مارک در همان سال خدمت نظامی خود را با هنگ 159 پیاده نظام آلپ در بریانسون به پایان رسان, ...ادامه مطلب

سنگنوردی در درجه 5.14 اصلا آسان نیست و به نوعی قلمروی حکومت نخبه های این ورزش می باشد. برای صعود در این درجه به چه چیزهایی نیاز است؟ ژنتیک؟ استعداد؟ نگرش؟ تلاش؟ توانایی یک سنگنورد به همه اینها ارتباط دارد با این حال دو عاملی که می شود کنترل کرد شامل نگرش و تلاش هستند. پس نوع نگرش و تلاش یک سنگنورد می تواند روی نتیجه ای که می گیرد تاثیر گذار باشد. این موضوع نشان می دهد که چرا دو سنگنورد با مدت زمان مشابه تمرینی نتایج کاملا متفاوتی کسب می کنند. به بیان دیگر نحوه تمرین کردن بسیار مهم تر از چیزی است که مردم فکر می کنند. اگر در یک سطح از صعود متوقف شده اید و می خواهید در سطح نخبه های سنگنوردی صعود کنید یا اینکه صرفا می خواهید در صعود بهتر شوید، اولین گام این است که تمرین هدفمند را مدنظر قرار دهید. سنگنوردی هدفمند تمرین هدفمند به نوع خاصی از تمرین اشاره دارد که عمدی و سیستماتیک است. در حالی که تمرین منظم ممکن است شامل تکرارهای بی فکر باشد، تمرین هدفمند نیاز به توجه متمرکز و هدف خاص بهبود عملکرد دارد. واژه تمرین تعمدی توسط اندرس اریکسون ابداع شد و در دهه 1990 میلادی محبوبیت آن افزایش یافت. تمرین تعمدی به تمرینی اطلاق می شود که توسط یک مربی یا معلم با تجربه هدایت می شود. تمرین هدفمند رویکرد خوبی برای هدف گیری است. اریکسون و همکارانش انواع تمرین را اینچنین تعریف می کنند: تمرین ساده لوحانه: «تمرینی که صرفاً شامل درگیر شدن در فعالیت‌های مرتبط با حوزه است، مانند بازی با دوستان و دیگران در تنیس، گلف و فوتبال». تمرین ساده لوحانه به سنگنوردی با دوستان خود برای تفریح، بدون هیچ هدف یا قصدی برای بهبود است. این همان کاری است که اکثر ما در یک روز معمولی در باشگاه یا طبی, ...ادامه مطلب

۷۰ سال پیش در تاریخ ۲۹ می (۸ خرداد) ساعت ۱۱:۳۰ صبح ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی اولین انسان هایی بودند که به قله اورست قدم گذاشتند. آنها اعضای یک اکسپدیشن مشترک بریتانیا و نیوزلند تحت رهبری جان هانت بودند. ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی پس از اولین صعود. عکس: Jamling Tenzing Norgay این دو مرد از خط الراس جنوب شرقی – که مسیر عادی امروزی است – صعود کردند. وقتی هیلاری و نورگی به قله ۸۸۴۸ متری رسیدند، همدیگر را محکم در آغوش گرفتند. ادموند هیلاری در بهار ۱۹۵۳ سه شرپا را به سمت Cwm غربی در اورست هدایت می کند. عکس: جورج لو از طریق Sportsbrief در آن دوران بسیار ساده‌تر، جیمز موریس، خبرنگار تایمز که این اکسپدیشن را پوشش می‌داد، دونده‌ای را از بیس کمپ به نامچه بازار فرستاد. او قرار بود به سفارت بریتانیا در کاتماندو درباره این دستاورد مهم تلگرامی بفرستد. پیام رمزگذاری شده برای روزنامه او چنین بود: “شرایط برفی بد، پایگاه پیشرفته رها شده دیروز در انتظار بهبود متوقف شد.” “شرایط برفی بد” رمز برای “قله رسیدن”، “پایه پیشرفته رها شد” به معنای “هیلاری” بود، در حالی که “در انتظار بهبود” کد تنزینگ نورگی به شمار می رفت. سردبیران تایمز در لندن، تلگرام را کاملاً درک کردند. در صبح روز ۲ ژوئن ۱۹۵۳، آنها خبر خارق العاده ای را منتشر کردند که به طور تصادفی با یکی دیگر از رویدادهای مهم بریتانیا، تاج گذاری ملکه الیزابت دوم مصادف شد. تنزینگ نورگای در قله اورست. عکس: ادموند هیلاری , ...ادامه مطلب

یک کوهنورد چینی در روزهای اخیر با صعود به شیشاپانگما توانست تبدیل به اولین زنی شود که ۱۴ قله ۸۰۰۰ متری جهان را به طور کامل صعود کرده است. دونگ هانگ ژوان بر اساس فهرست به روز شده در وب سایت ۸۰۰۰ers.com در بالای فهرستی قرار گیرد که تا قله اصلی در هر ۱۴ کوه صعود کرده است. به گفته مینگما گیالجه، مدیر عامل شرکت ایمیجین نپال، او صعود کوه های ماناسلو، برودپیک، دائولاگیری، آناپورنا و شیشاپانگما را تا به قله واقعی این کوه ها دست یابد. او افزود دونگ اکثر این قلل را از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ صعود کرده است. تیم ابرهارد یورگالسکی اظهار داشت که به طور سنتی ادورنه پاسابان به عنوان اولین زن صعودکننده ۱۴×۸۰۰۰ متری و گرلینده کالتربرونر به عنوان اولین زنی که به این قلل بدون اکسیژن کمکی صعود کرده شناخته می شوند اما آنها به قله های واقعی ماناسلو و دائولاگیری نرسیده بودند. با این حال، طبقه بندی به روز شده ۸۰۰۰ers.com به اتفاق آرا در جامعه کوهنوردی پذیرفته نشده است و از زمان انتشار آن بحث های داغی وجود داشته است. نهادهایی مانند پایگاه داده هیمالیا حاضر به تغییر تاریخ نیستند. برخی استدلال می کنند که کوهنوردان معتقد بودند که به بالاترین نقاط قله های مورد نظر خود رسیده اند. اکنون، احتمالاً بحث افزایش خواهد یافت. صعودهای موفقیت آمیز دونگ هانگ ژوان اورست: ۲۰۱۳ چوآیو: ۲۰۱۴ گاشربروم ۲: ۲۰۱۴ کی۲: ۲۰۱۷ نانگاپاربات: ۲۰۱۷ گاشربروم یک: ۲۰۱۷ کانگچنجونگا: ۲۰۱۸ لوتسه: ۲۰۱۸ برودپیک: ۲۰۱۸ آناپورنا: ۲۰۲۱ ماکالو: ۲۰۲۲ دائولاگیری: ۲۰۲۲ ماناسلو: ۲۰۲۲ شیشاپانگما: ۲۰۲۳ بحث از کجا شروع شد تیمی از محققان در چند سال گذشته مشغول تجزیه و تحلیل عکس‌های قله‌های کوهنورد, ...ادامه مطلب

لیدیا پونامو بردی متولد ۹ اکتبر ۱۹۶۱ از کشور نیوزلند، اولین زنی است که توانست بدون اکسیژن کمکی به قله اورست صعود کند. لیدیا در خانواده رویس و جان بردی در کرایست چرچ نیوزلند متولد شد. پدرش در بیشتر دوران کودکی در کنار آنها نبود و او و مادرش از نظر مالی با مشکل مواجه بودند. بردی کوهنوردی را در جوانی آغاز نمود. او در سن ۱۴ سالگی اولین قدم های خود در دنیای طبیعت را برداشت و در ۱۷ سالگی به قله های کوک و آسپیرینگ صعود کرد. وی در طول این مدت به طور منظم با دوستش راب هال صعود می کرد و بعدا با گری بال نیز آشنا شد. بردی زمانی که ۱۹ سال داشت نیوزلند را به هدف یک سفر کوهنوردی ۴ ساله ترک کرد که بخش از این تلاش ها شامل صعود به قللی مانند دنالی و دیواره نوردی در ۱۰ یوسه میتی امریکا می شد. در برخی از این صعودها وی عنوان اولین زن را یدک می کشید. در سال ۱۹۸۷ بود که لیدیا بردی توانست به قله گاشربروم دو صعود کند و بدین ترتیب اولین زن از منطقه اقیانوسیه شد که توانست بر بلندای یک ۸۰۰۰ متری بایستد. این صعود بحث برانگیز بود چرا که بردی مجوز صعود به گاشربروم یک را داشت و به دلیل هوای خراب مقصد خود را به گاشربروم دو تغییر داده بود. در اکتبر ۱۹۸۸ لیدیا بردی با موفقیت توانست بدون اکسیژن کمکی به قله اورست صعود کند. این صعود هم مانند صعود سال قبل با مشکلاتی همراه بود چرا که وی مجوز لازم برای صعود را نداشت. پس راب هال و هم تیمی هایش اعلام کردند که وی به قله نرسیده است. او هم ادعای صعودش را پس گرفت و بعدا آنرا مجددا مطرح کرد. لیدیا بردی در سال ۱۹۹۴ در رشته فیزیوتراپی از دانشگاه اوکلند فارغ التحصیل گردید. او مدرک طب سوزنی را در سال ۱۹۹۸ اخذ کرد و در سال ۲۰۰۰ توانست حایز مدرک راهنمای کوهن, ...ادامه مطلب

تنزینگ نورگای (یا تنزینگ نورگی) متولد ۱۹۱۴ در نپال یکی از اولین دو نفری بود که به همراه ادموند هیلاری توانست به قله اورست صعود کند. وی متولد نامیگال وانگدی است که همچنین به نام شرکپان تنزینگ نیز شناخته می شود. مجله تایم نورگی را به عنوان یکی از ۱۰۰ فرد تاثیرگذار قرن بیستم معرفی کرده است. درباره سالهای ابتدای زندگی نورگای اطلاعات متناقضی وجود دارد. وی در زندگی نامه خود نوشته است که به عنوان یک شرپا متولد شد و سالهای ابتدایی را در تنگبوچه منطقه خمبو گذراند. وی در مصاحبه ای که در سال ۱۹۸۵ با ال ایندیا انجام داد بیان کرد که والدین وی مهاجران اهل تبت بودند که وی را در نپال به دنیا آوردند. تنزینگ نورگی در تسه چو دره کاما به دنیا آمد. حتی در مورد اطلاعات تولد وی نیز ارقام دقیق نیستند اما با توجه به آمار موجود وی در زمان صعود به اورست در سال ۱۹۵۳، ۳۹ ساله بوده است. همین صعود بود که تنزینگ را در جایگاه یکی از تاثیرگذارترین شرپاها و البته کوهنوردان تاریخ قرار داد. پدر تنزینگ یک گله دار تبتی بود که در سال ۱۹۴۹ فوت کرد، اما مادرش زنده ماند تا صعود وی به اورست را ببیند. نورگای یازدهمین فرزند در بین ۱۳ کودک بود که تعدادی از آنها در سنین جوانی فوت کردند. نورگای دو بار در نوجوانی از خانه فرار کرد. یک بار به کاتماندو و بار دیگر به دارجلینگ گریخت. در آن زمان اکسپدیشن های کوهنوردی در شرق هیمالیا در حال رشد و نمو بودند. او یک بار هم برای راهب شدن به صومعه تنگبوچه فرستاده شد اما در آنجا دریافت که این مسیر برایش مناسب نیست و دنیای راهب ها را رها کرد. نورگی در سن ۱۹ سالگی در بین جامعه شرپای منطقه سونگ بوستی دارجلینگ ساکن شد. شروع کوهنوردی اولین فرصت نورگی برای پیوستن به یک اکسپ, ...ادامه مطلب

سرآشپز، هنرمند و کارآفرین من گلاره قیدرزاده هستم. زاده تهران، بزرگ شده در کُلن آلمان و بازگشته به ایران. سه سال و نیم از روزی که برگشتم می‌گذرد؛ از روزی که دنباله نخ بادبادک سر به هوای کنجکاوی‌هایم را گرفتم تا جواب سوال‌هایم را در کشورم پیدا کنم. چمدان‌هایم را که می‌‌بستم برای یک ماه ماندن در ایران نیت کرده بودم، اما فاصله آن یک ماه تا امروز هزار و سیصد روز شده است و من اولین فست فود وگان تهران را با ارائه پروتئین گیاهی اداره می‌کنم. چیزی که بعد از ۱۷ سال زندگی در خاک و هوای دیگر، وادارم کرد تا زندگی جدیدم را در ایران بنا کنم، فراهم کردن شرایط برای کسانی بود که دغدغه‌هایی مشابه من داشتند. ما در هر دو سوی مرزها می‌خواستیم غذایی بخوریم که رد خون و ترس و هورمون در آن پیدا نشود. ما می‌خواستیم وگان باشیم.   ویژووال آرتیستی که وگان شد در آلمان که زندگی می‌کردم، شغلم ویژووال آرتیستی بود و با هنرمندان بین‌المللی روی صحنه کار می‌کردم؛ ویژووال آرتیست، عکاس، فیلمبردار و ویجی (VJ) بودم. ویجی کاری شبیه کار دیجی هاست، البته دیجی با صوت و ویجی با تصویر سروکار دارد، و بعدها کارهای مَپینگ هم به آن اضافه شد. مَپینگ نوراندازی هدفمند روی اجسام سه بعدی است و این کار را در پرفورمنس‌ها برای رویدادهای بزرگ مثل لوفتهانزا و لورئال با همراهی هنرمندان انجام می‌دادم. داستان گیاهخواری من هم به همین دوران برمی‌گردد. گلاره قیدرزاده موسس برندهای انار سبز و وگشیم است. داستان وگان شدن من انگار برایم مقدر شده بود، نه اینکه من برایش برنامه ریخته باشم. ۱۲ سال قبل، کشف یک حقیقت یا بهتر بگویم نمایش عریان و تصادفی یک پرده حقیقی از اتفاقاتِ آن طرفِ درهای فولادی دامداری‌ها در فید فیسبوک، همانجا, ...ادامه مطلب

شناسایی رویاهایتان اولین قدم در پیگیری اشتیاق شماست هنگامی که تصمیم گرفتید چه کاری انجام دهید، بپیوندید و یا بسازید، اولین قدم برای تبدیل شدن به یک قهرمان در یک ماموریت را برداشته اید. خود را به یک داستان دعوت کرده اید پس از ورود به آن داستان، از آن چیزی که ویکتور فرانکل (خلاء وجودی) نامیده است، خارج خواهید شد. زندگی اکنون از شما شوالی میپرسد که برای پاسخ به آن نیاز به عمل دارید. آیا تصمیم دارید در شهری دور کار کنید و خانواده خود را به یک سفر یک ساله به سراسر جهان ببرید؟ آیا آن کتاب را خواهید نوشت؟ آیا یک باغ اجتماعی راه اندازی خواهید کرد؟ چگونه همه چیز درست خواهد شد؟ سوال داستان، همان عنصر جادویی است که شما را به زندگی خود علاقه مند می کند؛ و اقدامی که برای پاسخ به این سوال انجام می دهید، شما را از خلأ وجودی بیرون می کشد. حال، ممکن است بپرسید چه سوالات داستانی باعث ایجاد کشش روایی در زندگی شما می شود؟ همه داستان ها حول یک سوال اصلی ساخته شده اند. آیا این تیم قهرمان خواهد شد؟ آیا این زوج عاشق خواهند شد و تا آخر عمر با خوشی زندگی خواهند کرد؟ آیا قهرمان بمب را خنثی می کند؟ خود داستان تا زمانی که یک سوال مطرح می کند چندان مهم نیست. این سوال باید آنقدر قانع کننده باشد که شما بخواهید مسیر زندگی خود را تغییر دهید تا پاسخ مطلوب را محقق کنید. بعد از اینکه تصمیم گرفتیم چه می‌خواهیم، ​​چالش بعدی این است که تا زمان نتیجه آن، جاه‌طلب باشیم؛ اما ادامه دادن کاری تا زمانی که به پایان برسد به خودی خود یک چالش است.. نکته مهم در مورد خواندن چنین چیزهایی این است که ما الهام می گیریم و نسبت به زندگی احساس خوبی پیدا میکنیم اما دوباره خود را در دریای حواس پرتی غرق میکنیم. یک سال بعد، متوجه می‌شوی, ...ادامه مطلب