پرورش اندام

بعد از جمع‌آوری مواد غذایی و تهیه خوراک برای زنده ماندن، جستجوی راه‌هایی برای نگهداری غذا، دغدغه همیشگی انسان بوده است. انسانی که گوشت شکار را در یک چشم به هم زدن با قبیله‌اش تقسیم می‌کرده، آرام آرام به راه‌هایی را برای نگه‌داشتن غذایش رو آورده و بسته به اقلیم و شرایط جغرافیایی، یا عوامل فرهنگی و شیوه زندگی‌اش، روش‌های متفاوتی را برای ذخیره غذا به کار گرفته است. روش مدرن انجماد سریع یا IQF ،حاصل همان تلاش‌های نخستین برای افزایش ماندگاری مواد غذایی است. درطول تاریخ، کسانی که در نواحی سردسیری زندگی می‌کردند و جز مدت کوتاهی از سال نمی‌توانستند کشاورزی کنند، برای بقا ناچار به ذخیره‌سازی خوراک بودند. دیگرانی که شغل‌شان تجارت بود هم برای رساندن اغذیه و مواد اولیه مثل گوشت و ادویه از دیاری به دیار دیگر تلاش می‌کردند. در این بین مساله تهیه غذای مردان جنگی، دریانوردان و زائران در سفر هم وجود داشت؛ موقعیت‌هایی که غذا باید در راه مصرف می‌شد و انسان، ساکن جای مشخصی نبود تا برای نگهداری طولانی مدت آن، امکانی در اختیار داشته باشد. از طرفی، اشراف و شاهان و درباریانی که مدام طعم‌های غریب و خارج از فصل را طلب می‌کردند هم کم نبودند. خشک کردن و دودی کردن ماهی در دوران باستان به عنوان روش نگهداری استفاده می‌شد از چند هزار سال قبل، دستکم از ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، ساکنان چین، یونان، روم و خاور دور، مثل اسکیموهای ساکن قطب شمال، به خاصیت نمک در حفظ تازگی گوشت پی برده بودند. به عنوان مثال، چینی‌ها و یونانیان روش‌های خاص خود را برای نمک سود کردن ماهی داشتند و رومی‌ها به تدریج به فنون نگهداری انواع گوشت را کشف بودند. آنها با برف و یخ یا دود دادن ماندگاری غذاها را بیشتر می‌کردند، یا اینک, ...ادامه مطلب