کوههای تاترا رشتهکوهی هستند که در اروپای مرکزی واقع شدهاند و مرز طبیعی بین لهستان و اسلواکی را تشکیل میدهند. این کوهها مساحتی در حدود ۷۸۵ کیلومتر مربع را در بر گرفتهاند که بخش عمدهای از آن (۶۱۰ کیلومتر مربع) در اسلواکی و ۱۷۵ کیلومتر مربع از آن در لهستان قرار دارد. بلندترین قله رشتهکوه تاترا، قله گرلاچوفسکی است که با ارتفاع ۲۶۵۵ متر در اسلواکی واقع شدهاست. قله ریسی (۲۴۹۹ متر) نیز بلندترین نقطه تاترا در لهستان است. تاترا بلندترین رشتهکوه در کوههای کارپات است. کوههای کارپات رشتهکوهی به شکل کمان با طول تقریبی ۱۵۰۰ کیلومتر در میان اروپای مرکزی و جنوبی و سومین رشتهکوه طولانی در اروپا پس از رشتهکوههای اورال به طول ۲۵۰۰ کیلومتر (۱۵۵۳ مایل) و اسکاندیناوی به طول ۱۷۰۰ کیلومتر (۱۰۵۶ مایل) هستند. این کوهها محل سکونت بزرگترین جمعیتهای خرس قهوهای، گرگ، شوکا و سیاهگوش، با بالاترین تراکم در رومانی هستند و نیز یکسوم همهٔ گونههای گیاهی اروپا را شامل میشوند. کوههای تاترا به دلیل مناظر خیرهکننده، مسیرهای پیادهروی و کوهنوردی چالشبرانگیز و استراحتگاههای اسکی محبوب، مقصدی محبوب برای گردشگران هستند. برخی از فعالیتهای محبوب در کوههای تاترا عبارتند از: پیادهروی: مسیرهای پیادهروی متعددی در کوههای تاترا وجود دارد که از مسیرهای آسان تا مسیرهای چالشبرانگیز را شامل میشود. کوهنوردی: کوههای تاترا مقصدی محبوب برای کوهنوردان از سراسر جهان است برخی از بهترین کوهنوردان تاریخ نیز در این کوه ها رشد و نمو کرده اند. اسکی: چندین استراحتگاه اسکی در کوههای تاترا وجود دارد که امکان اسکی و اسنوبرد را در طول زمستان فراهم میکند. دوچرخهسواری: دوچرخهسواری در , ...ادامه مطلب
قله لوتسه به عنوان چهارمین هشت هزار متری کره زمین به عنوان یکی از 8000 متری های با درجه سختی متوسط (البته از مسیر دهلیز غربی مشهور به ویس) شناخته می شود، اما همه جبهه های این کوه هم اینقدر مهربان نیستند. در جبهه جنوبی قله لوتسه دیواره ای سیاه رنگ قرار دارد که به درستی می توان آنرا ناامیدگاه بزرگان نامید. کوهنوردان یوگسلاوی اولین کسانی بودند که سعی کردند از دیواره جنوبی لوتسه صعود کنند و به قله برسند اما آنها تنها تا ارتفاع 8100 متری به پیش رفتند. کوهنوردان لهستانی هم که در دهه 1980 میلادی پدرخواندگان صعودهای بزرگ در هیمالیا به حساب می آمدند در لوتسه شکست خوردند. لهستانی ها در سال های 1985، 1987 و 1989 سه تلاش روی این جبهه انجام دادند. تلاش سال 1989 آنها به قیمت جان یرزی کوکوچکای افسانه ای به پایان رسید. در همان سال هم رینهولد مسنر در این دیواره به دلیل اختلاف نظر بین اعضای تیم عقب نشینی کرد. مسنر هم سه بار در این دیواره شکست خورد. در بهار سال 1990 تومو چزن اعلام کرد که توانسته مسیر یوگسلای در دیواره جنوبی لوتسه را به پایان برساند. این صعود تبدیل به یکی از بزرگترین بحث ها درباره صعودهای برتر آن دوره شد و بعدها به یک رسوایی تبدیل گشت. هیچ کس نمی توانست باور کند که یک نفر می تواند به تنهایی جایی صعود کند که تیم های قوی ترین کوهنوردان زمان در آن شکست خورده باشند. عکس های ارایه شده توسط چزن نیز غیرقابل قبول بودند. مشکل صعود به دیواره جنوبی لوتسه در سال 1990 توسط کوهنوردان اتحاد جماهیر شوروی سابق حل شد. در آن زمان آنها سخنان پیشگویانه کوکوچکا را به یاد آوردند که گفته بود “اگر من این دیواره را امسال(1989) صعود نکنم، روسها در سال آینده آنرا به پایان میرسانند!”, ...ادامه مطلب