پرورش اندام

صعود در کشور همسایه افغانستان مدتی بود ذهن ما را مشغول به خود کرده بود ،تا اینکه بعد از گذشت چند سال بالاخره چراغ سبزی در سال ۱۴۰۲ به ما نشان داد ،پس از هماهنگی ‌های لازم و رایزنی‌ها شدن و نشدن‌های فراوان که قصه‌اش طولانیست بگذریم، دکتر بهلولی هماهنگی لازم را صورت داده و منتظر پنجره هوایی خوبی از سوی کارشناس هواشناسی استاد هاشم نژاد بودیم .برای صعود مدتی آب و هوا سر ناسازگاری با ما داشت تا اینکه قبل از اتمام ویزا و پایان زمستان ۴ روز پنجره هوایی نسبتا خوبی گزارش گردید، و ما هم فرصت را مغتنم شمردیم و به صورت ضرب الاجل بی‌ معطلی به راه افتادیم اینکه چگونه به پای کار رسیدیم بماند در گزارشات بعدی . پروسه رسیدن به پای کار که دست کمی از یک صعود نداشت خان‌های رسیدن را با کمک و هماهنگی همنوردان افغانی‌مان ایمل ، شعیب ، حسن و علی یاور پشت سر گذاشتیم تا رسیدیم به پای دامنه کوه یعنی همان روستای برقه سو در ولایت بامیان روستا در ارتفاع ۳۲۰۰ و استارت برنامه از همان جا آغاز شد، برف کل منطقه را پوشانده بود، حجم کوله‌ها برای یک برنامه چهار روزه با تجهیزات گشایش مسیر زیاد بود و قاطر نیز امکان تردد نداشت ،اهالی روستا نیز همگی روزه داشتند، بالاخره چند روستایی با زبان روزه مجاب شدن در انتقال تجهیزات ما را همراهی نمایند هر کداممان کوله ای حدود ۴۰ کیلو را بر دوش کشیدیم ،زمان ظهر آغازگر حرکتمان به سمت کمپ یک و تا قبل از غروب آفتاب به ارتفاع ۴۲۰۰ متر با برفکوبی وکوله‌های سنگین رسیدیم و کمپ یک را مستقر، و باربران را راهی روستا نمودیم. هوای سردی حاکم بود حسن و شعیب کار پشتیبانی و مستندسازی برنامه را بر عهده داشتند همان شب اول با شدت سرما و تجربه کم مستندساز متاسفانه حسن به یکباره مریض می‌گرد, ...ادامه مطلب

هشت سال پیش بود که محمد علی سدپارا، الکس تکسیکون و سیمون مورو برای اولین بار بر فراز نانگاپاربات در زمستان ایستادند. این اولین صعود زمستانی از نهمین کوه مرتفع جهان را رقم زد. زمستان پنج سال پیش هم دانیل ناردی و تام بالارد (پسر آلیسون هارگریوز) از بریتانیا در قسمت خطرناک تیغه موموری ناپدید شدند. آنها دیگر هرگز زنده دیده نشدند. به گزارش امریکن آلپاین جورنال در ژانویه 2016، سدپارا و تکسیکون به همراه آدام بیلکی و یاچک چک از لهستان و دانیل ناردی از ایتالیا تلاش خود برای صعود مسیر کینشوفر را آغاز کردند. کوهنوردان ایتالیایی، مورو و تامارا لانگر نیز به دنبال صعود مسیر مسنر-آیزندل-توماسث بودند اما شرایط خطرناک مسیر آنها را بر آن داشت تا به تیم کینشوفر بپیوندند. در آن زمان مسیر کینشوفر تا ارتفاع 6700 متری ثابت گذاری شده بود. اگر چه همه کوهنوردان حاضر در منطقه تمایل به شرکت در آخرین تلاش برای صعود قله داشتند اما اختلاف نظرها و برخورد بین اعضای تیم بروز کرد. کوهنوردان لهستانی به عنوان نمونه پس از یک سقوط 80 متری (به خاطر طناب بی کیفیت اسپانیایی ها) خودشان را کنار کشیدند. علی سدپارا و سیمون مورو بر فراز نانگا در زمستان ناردی در بیس کمپ با دیگر نفرات مشاجره کرد و پس از اینکه مورو، تکسیکون و لانگر برای صعود با همدیگر به توافق رسیدند، احساس کرد کنار گذاشته شده است. او باید به تنهایی تلاش می کرد یا راهی خانه می شد و نهایتا هم به خانه بازگشت. در کتاب زمستان 8000 متری ها نوشته برنادت مکدونالد شرح مفصلی از این ماجرا ثبت شده است. با رسیدن پنجره هوایی خوب بود که کوهنوردان باقی مانده در زمستان نانگاپاربات راهی صعود شدند. آنها تا انتهای طناب ثابت ها صعود کرده و سپس بدون طناب ادامه , ...ادامه مطلب

به گزارش موج کوه، کمپ آموزشی صعودهای زمستانی و آشنایی با مبانی صعودهای برون مرزی از تاریخ یکم اسفند 1402 به مدت پنج روز در منطقه علم کوه برگزار می شود. این کمپ با حضور جمعی از کوهنوردان و مربیان با تجربه و توانمند کشور برگزار خواهد شد که به شرح زیر هستند: جلال چشمه قصابانی مجید نعمت اللهی حسین مقدم جواد نوروزی محمد حسینی لازم به ذکر است که در صورت نامساعد بودن شرایط جوی، زمان برگزاری برنامه جابجا خواهد شد. با توجه به شرایط خاص منطقه اولویت با افرادیست که زودتر ثبت نام نمایند. داوطلبان و علاقمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام به شماره 09308681372 تماس حاصل نمایند. 5/5 - (1 امتیاز) , ...ادامه مطلب

در روزهای گذشته دو نفر از کوهنوردان توانمند کشورمان توانستند موفقیتی ارزشمند رقم بزنند. اولین صعود زمستانی یک قله 7000 متری در تاریخ کوهنوردی ایران. این صعود در قله لنین به ارتفاع 7134 متر انجام شد. اولین صعود یک قله 7000 متری در فصل زمستان در سال 1973 توسط کوهنوردان لهستانی به سرپرستی آندره زوادا در قله نوشاق (بلندترین کوه افغانستان) انجام شد. در آن سال کوهنوردان لهستانی با استفاده از سبک محاصره ای توانستند در تاریخ 13 فوریه صعود زمستانی این کوه را انجام دهند که همچنان هم تنها صعود زمستانی موفق نوشاق به حساب می رود. این صعود نقطه شروع فعالیت های زمستانی در کوه های بلند بود و پس از آن در دهه 80 میلادی چند قله هشت هزار متری در نپال نیز تسلیم اراده کوهنوردان شدند. قله لنین نیز از این صعودها بی بهره نمانده است و با احتساب تیم ایرانی، مجموعا 9 صعود زمستانی در تاریخ خود دارد. اولین موفقیت زمستانی این کوه نیز به سال 1988 باز می گردد. در آن سال کوهنوردان شوروی سابق از جمله خریچچاتی، بالیبردین، آرسنتیف و دیگران توانستند در تاریخ 31 ژانویه به لنین صعود کنند. بررسی صعودهای زمستانی قله لنین از مجموع صعودهای انجام شده در زمستان لنین 7 برنامه به سبک محاصره ای بوده است و تنها 2 صعود به سبک آلپی ثبت شده است. اولین صعود آلپی این کوه در سال 1993 انجام گرفت. اشترکوف و آفانسیف در 27 فوریه توانستند به سبک آلپی قله را صعود کنند اما این برنامه پایان خوشی نداشت. اشترکوف در بازگشت مفقود شد و آفانسیف مجبور شد شب را در ارتفاع 6100 متری بدون چادر بگذارند. آفانسیف حتی چند روز در بیس کمپ منتظر همنوردش ماند که بی فایده بود و چند انگشتش نیز به دلیل سرمازدگی قطع شد. جزییات بیشتر درباره, ...ادامه مطلب

قله لنین یا ابن سینا یکی از محبوبترین قله های 7000 متری محسوب می شود، البته در فصل تابستان! و با وجود تعدد صعودهای آن در بهترین روزهای سال مجموعه صعودهای زمستانی این کوه تنها به 8 تیم می رسد و از آن فراتر نمی رود. زمستان لنین پر است از بادهای سرد، روزهای کوتاه و چالش با برف زیاد و سرمای جانسوز! در روزهای گذشته جواد چراغی و مجید نعمت اللهی از کوهنوردان با تجربه کشور راهی قله لنین شدند تا روی صعود زمستانی این کوه تلاش کنند. همین موضوع هم بهانه ای شد تا به بررسی بیشتر صعودهای زمستانی لنین بپردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه راهنمای صعود قله لنین را مطالعه کنید. لیست صعودهای زمستانی لنین قله لنین به ارتفاع 7134 متر یکی از پنج قله ای است که ترکیب پلنگ برفی را تشکیل می دهند. صعودهای زمستانی این کوه نیز به شرح زیر هستند: 1988، 31 ژانویه، قله لنین از مسیر شمالی (مسیر آرکین، گشایش در سال 1960، درجه سختی به سیستم روسی در تابستان 5A، در زمستان 5b) نفرات صعود کننده والری خریچچاتی، سرگئی آرسنتیف(همسر زیبای خفته اورست) ولادیمیر بالیبردین، ویکتور ددی، یوری مویسف، ایوان تلایف. دمای هوا در طول روز پنجاه درجه سانتیگراد زیر صفر بوده است. لئونید تروشیننکو سرپرست این تیم بود. کمپ های صعود در ارتفاع 5500، 6000 و 6500 متر به صورت غار برفی بودند. 1990، 3 فوریه، مسیر آرکین، سیمون یاستربوف، الکسی کورن از لنین گراد 1990، 4 فوریه، مسیر آرکین، لئونید تروشیننکو، آ. گومنجوک، الکساندر گلوشکوفسکی، الکساندر دوروفیف، وی. ایوانوف، آ تسکوف (لنینگراد)، پی. توتوف، آ ماتکپالیکوف (ازبکستان) 1990، فوریه، مسیر آرکین، رازوویف و براستوف. آنها از طناب ثابت های تیم های قبلی استفاده کردن, ...ادامه مطلب

مثلی می گوید که بهترین کوهنوردان فراموشکارترینند. دنیس اوربکو در زمستان دو سال پیش اعلام کرد که قصد بازنشتستگی از کوهنوردی در ارتفاعات بالا را دارد اما گویا به راحتی قضیه را به فراموشی سپرده است. وی پس از بازنشستگی! سه هشت هزار متری را در مدت زمان فقط 12 روز آنهم بدون اکسیژن کمکی (2 قله به صورت یک روزه و کی2 به صورت دو روزه) صعود کرد و حالا هم می خواهد به زمستان گاشربروم یک بازگردد. اوربکو در یک سخنرانی در باشگاهی در شمال اسپانیا اعلام کرد که قصد دارد در زمستان پیش رو از گاشربروم 2 صعود کند. البته وی بعدا گفت که هنوز پولی ندارد و این هدف را اعلام کرده اما چیزی تایید نشده است. عملی کردن این تصمیم به دسترسی منابع کافی نیاز خواهد داشت. دنیس و پیپی کاردل در تابستان گذشته روی مسیر جدیدی در گاشربروم یک کار کردند. آنها ابتدا در مسیر استاندارد کوه برای هم هوایی به قله صعود کردند اما تلاش آلپی در مسیر جدید به دلیل شرایط بد جوی آنها را مجبور به بازگشت کرد. البته سبک دنیس اوربکو نیاز به خدمات خاصی ندارد و به همین دلیل هم ارزان تمام می شود. با این حال پول همیشه مهم است! دیگر خبری از تخفیف زمستانی نیست قبلا صعودهای زمستانی با مجوزهای ارزان تری برگزار می شدند این تخفیف ها بعضا تا 95% هم میرسید اما در سال جاری این نوع تخفیف ها حداقل در پاکستان لغو شده است. با توجه به معیارهای جدید، هزینه مجوز یک تیم برای گاشربروم یک 9500 دلار می باشد که این هزینه یک گروه هفت نفری را پوشش می دهد. پس دنیس اوربکو حتی اگر با یک نفر دیگر هم بروید باید به اندازه یک تیم 7 نفری هزینه مجوز پرداخت کند که این به بار مالی نسبتا زیاد برای یک تیم سبک بار است. اولین صعود زمستانی گاشربروم یک در س, ...ادامه مطلب

قله خانتنگری شمالی ترین کوه ۷۰۰۰ متری کره زمین است که دقیقا تاج قله مرز بین سه کشور قرقیزستان، تاجیکستان و چین محسوب می گردد. به دلیل عرض جغرافیایی این کوه و نزدیکی به قطب می توان گفت سرمای خانتنگری چند درجه بیش از کوههای هیمالیا در نپال است. به همین دلیل طول روز در تابستان بلندتر از منطقه نپال بوده و در زمستان هم مدت زمان روشنایی روز کوتاه تر خواهد بود. از طرف دیگر شکل خاص این قله مسیر صعود آنرا (از کمپ ۳ تا قله) به خصوص در فصل زمستان در معرض تندبادهای سهمگین قرار دارد. اولین صعود زمستانی خانتنگری اولین صعود زمستانی خانتنگری در سال ۱۹۹۱-۹۲ انجام شد که به نوعی می توان گفت قابل توجه ترین رویداد کوهنوردی در زمستان آن سال به شمار می رود. در آن سال یک تیم قوی از کوهنوردان قزاق به سرپرستی والری خیریچاتی متشکل از ویکتور ددی، یوری مویسیف، والدیمیر سوویگا، الکساندر ساوین، ایگور پوتینتسف و مالک ایسمتوف بود. این تیم اقدام به صعود از جبهه شمالی خانتگری کرد و پس از ترک آلماتی با صعود به گردنه بین چاپایوف و خانتنگری هم هوایی خود را در ارتفاع ۵۸۰۰ متری انجام داد. در اینجا تیم اقدام به حفر غار برفی برای شبمانی نمود. خریشچاتی اذعان کرد که از میان پنج قله مرتفع کشورهای مستقل مشترک المنافع یا همان قلل پلنگ برفی، خان تنگری در زمستان سخت ترین قله است زیرا هرم صخره ای آن کاملاً در معرض بادهای طوفانی قرار دارد. حمله نهایی در ۷ فوریه با دمای پایین و بادهای شدید آغاز شد. نفرات تیم پس از گذراندن شب در غارهای برفی، در امتداد خط الراس که باد آن را به تبدیل به یخ برهنه کرده بود، ادامه دادند. در برخی از قسمت های مسیر می شد از طناب ثابت های قدیمی استفاده کرد. در نزدیکی قله، جسد کوهنوردی را , ...ادامه مطلب