خانتنگری زمستانی؛ شمالی ترین ۷۰۰۰ متری زمین

آخرین مطالب

امکانات وب

خانتنگری زمستانی؛ شمالی ترین ۷۰۰۰ متری زمین

قله خانتنگری شمالی ترین کوه ۷۰۰۰ متری کره زمین است که دقیقا تاج قله مرز بین سه کشور قرقیزستان، تاجیکستان و چین محسوب می گردد. به دلیل عرض جغرافیایی این کوه و نزدیکی به قطب می توان گفت سرمای خانتنگری چند درجه بیش از کوههای هیمالیا در نپال است. به همین دلیل طول روز در تابستان بلندتر از منطقه نپال بوده و در زمستان هم مدت زمان روشنایی روز کوتاه تر خواهد بود. از طرف دیگر شکل خاص این قله مسیر صعود آنرا (از کمپ ۳ تا قله) به خصوص در فصل زمستان در معرض تندبادهای سهمگین قرار دارد.

اولین صعود زمستانی خانتنگری

اولین صعود زمستانی خانتنگری در سال ۱۹۹۱-۹۲ انجام شد که به نوعی می توان گفت قابل توجه ترین رویداد کوهنوردی در زمستان آن سال به شمار می رود. در آن سال یک تیم قوی از کوهنوردان قزاق به سرپرستی والری خیریچاتی متشکل از ویکتور ددی، یوری مویسیف، والدیمیر سوویگا، الکساندر ساوین، ایگور پوتینتسف و مالک ایسمتوف بود.

این تیم اقدام به صعود از جبهه شمالی خانتگری کرد و پس از ترک آلماتی با صعود به گردنه بین چاپایوف و خانتنگری هم هوایی خود را در ارتفاع ۵۸۰۰ متری انجام داد. در اینجا تیم اقدام به حفر غار برفی برای شبمانی نمود. خریشچاتی اذعان کرد که از میان پنج قله مرتفع کشورهای مستقل مشترک المنافع یا همان قلل پلنگ برفی، خان تنگری در زمستان سخت ترین قله است زیرا هرم صخره ای آن کاملاً در معرض بادهای طوفانی قرار دارد.

حمله نهایی در ۷ فوریه با دمای پایین و بادهای شدید آغاز شد. نفرات تیم پس از گذراندن شب در غارهای برفی، در امتداد خط الراس که باد آن را به تبدیل به یخ برهنه کرده بود، ادامه دادند. در برخی از قسمت های مسیر می شد از طناب ثابت های قدیمی استفاده کرد. در نزدیکی قله، جسد کوهنوردی را پیدا کردند که در فصل تابستان مرده بود. مدتی طول کشید تا او را از یخ بیرون بیاورند و دفن کنند. بالای ۶۳۰۰ متر طوفان به سختی قابل تحمل بود. ساعت دو بعد از ظهر، هر هفت کوهنورد به قله رسیدند. این گروه در ۹ فوریه، همه به بیس کمپ بازگشتند. گفتنیست والری خریچچاتی اولین کوهنوردیست که توانست ۵ قله پلنگ برفی را در زمستان صعود کند.

راهنمای صعود خانتنگری به همراه تصاویر

صعود سال ۲۰۰۲

در سال ۲۰۰۲ تیمی متشکل از ۱۷ کوهنورد قزاق توانستند از فوریه تا مارس به قله خانتنگری صعود کند. هر ۱۷ نفر اعضای این تیم سابقه صعود به اورست داشتند و تنها ۴ نفر پیش از آن روی زمستان یک ۷۰۰۰ متری کار کرده بودند. منحصر به فرد بودن اکسپدیشن این است که این اولین صعود تیم ترکیبی قزاقستان در زمستان و بدون پشتیبانی هلیکوپتر به شمار می رفت.

گروه برنامه آمادگی برای صعود را در تابستان ۲۰۰۱ آغاز نمود. سپس تیم در زمستان ۲۰۰۱ اقدام به تراورس قله کارلیتا (۵۴۵۰ متر) به ماربل وال (۶۴۰۰ متر) کرد. کمپ زمستانی توجوک سو نیز به عنوان بخشی از فرآیند آماده سازی آنها در نظر گرفته شده بود. در ادامه زمانبندی حرکت تیم زمستان خانتنگری سال ۲۰۰۲ آمده است.

۲۶.۰۲ خروج آلماتی - بیس کمپ آکل b/c Akkol

۲۷,۰۲ خروج از آکل و حرکت به اسلیانیه sliyanie

۲۸,۰۲ خروج از اسلیانه و حرکت به سمت گذرگاه اودینچزاتی odinadczaty

۰۱,۰۳ حرکت از گذرگاه اودینچزاتی - یخچال طبیعی شمالی اینیلچک (۴۰۵۰ متر) - کمپ ۱ (۴۶۰۰ متر)

۰۲,۰۳ صعود از کمپ ۱ (۴۶۰۰ متر) به کمپ ۲ (۵۶۰۰ متر)

۰۳,۰۳ صعود از کمپ ۲ (۵۶۰۰ متر) به گردنه (۵۸۰۰ متر)

۰۴,۰۳ صعود از گردنه (۵۸۰۰ متر) به قله خان تنگری (۷۰۱۰ متر) - فرود به گردنه در ارتفاع ۵۸۰۰ متر (شب در غاربرفی)

۰۵,۰۳ گردنه ۵۸۰۰ متر - فرود به یخچال اینیلچک جنوبی (۴۱۰۰ متر)

۰۶,۰۳ روز استراحت

۰۷,۰۳-۰۹,۰۳ فرود در امتداد یخچال جنوبی اینیلچک تا محل ملاقات با گروه پشتیبانی

۰۹.۰۳-۱۱.۰۳ روزهای رزرو در هوای بد و غیره