پرورش اندام

آش در یک جمله غذایی است آب‌دار و لعاب‌دار که داخل آن از سبزیجات و حبوبات و حتی گوشت استفاده می‌شود. معمولا آش را یک غذای کامل، مخصوص فصل پاییز و زمستان و هنگام سرد شدن هوا می‌دانند. برای انواع آش در ایران علاوه بر قداست مذهبی یا مناسبتی، کارکرد درمانی هم قائل شده‌اند. ایرانی‌ها آش را دارای خاصیت جلوگیری از سرماخوردگی (با تقویت بنیه بدن) و نیز کمک در معالجه سریع‌تر زکام و انفولانزا و شبیه آن می‌دانند. با تمام این حرفها، گذشته انواع آش های محلی ایرانی و تاریخ پیدایششان چندان معلوم نیست. پختن و مصرف آش در تمام فصل‌های سال رایج است؛ بخصوص بعضی از آش‌ها مانند آش رشته که تقریبا صدرنشین فهرست آش در ایران است و در هر دسته‌بندی و هر نوع مراسمی خواهان دارد. آش به علت اینکه تهیه آن راحت است و مواد چندانی نمی‌خواهد، و همچنین از این بابت که خوردن و هضمش آسان است و برای معده سنگین نیست در میان خوراک روزمره مردم سرزمین ما جز غذاهای اصلی جا گرفته است. در واقع، دامنه آش یا شورباها و دیگر غذاهایی که در دسته مشابهی قرار می‌گیرند (فرنی‌، حلیم‌ها، حریره‌ها، کاچی، شیربرنج، سوپ‌ها و ….) علاوه بر ایران و منطقه خاورمیانه و شرق، در کشورهای بسیاری در دنیا قابل مشاهده است. آش غلغل شوشتر، یکی از انواع آش های محلی ایرانی است. از مشهورترین انواع آش‌ های محلی ایرانی می‌توانیم به آش رشته، آش دوغ، آش شله قلمکار و آش اوماج اشاره کنیم، اما آش‌های ایرانی صدها نوع مختلف را شامل می‌شوند که بی‌شک نام خیلی‌هایشان را اصلا نشنیده‌ایم. در این مطلب مروری کلی بر انواع آش های محلی ایرانی، تاریخچه آش در ایران و نفوذ آن در فرهنگ و جامعه ایرانی خواهیم داشت. بررسی معنایی و گستردگی کلمه آش در زبان فارسی از, ...ادامه مطلب